Τα στοιχειωμένα μέρη της Θεσσαλονίκης
- Το κόκκινο σπίτι στην Αγίας Σοφίας.
Εδώ ο θρύλος λέει ότι δεν κατοικούν φαντάσματα, αλλά βρικόλακες ή «πρόσγειοι» όπως τους λέγανε κάποτε στη Θεσσαλονίκη. Έχει παράξενα σύμβολα σκαλισμένα, ενώ σήμερα -παρόλο που βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση- κανένας όροφός του δεν κατοικείται.
- Κατηφορίζοντας την οδό Ακροπόλεως στην άνω πόλη, συναντάει κανείς ένα μικρό στενό πλακόστρωτο δρομάκι, την περιβόητη οδό Μαύρης Πέτρας, που αν το περπατήσεις νομίζεις πως τα σπίτια γέρνουν από πάνω σου καθώς περνάς, παρακολουθώντας το κάθε σου βήμα. Συνεχίζοντας φτάνεις σε ένα αδιέξοδο, όπου ο θρύλος λέει πως κάθε τρεις μέρες, στις 12 το βράδυ εμφανίζεται ένας χαμένος δρόμος που κανείς δεν ξέρει που οδηγεί.
Σχεδόν στους πρόποδες του λόφου που είναι κτισμένη η Άνω Πόλη, λίγο παρακάτω από την οδό Μαύρης Πέτρας βρίσκεται μια μικρή πευκόφυτη έκταση, γνωστή ως οι Κήποι του Πασά. Το μέρος αυτό ήταν το ησυχαστήριο του Σειφουλάχ Πασά και των Οθωμανών Τεκτόνων που ανήκαν στον στενό του κύκλο, ο οποίος έκτισε εκεί ένα περίεργο σύμπλεγμα πέτρινων κατασκευών, γεμάτων μυστικιστικά σύμβολα.
……Η ιστορία της οδού της Μαύρης Πέτρας χάνεται στα γραφόμενα διαφόρων ανθρώπων, στον έντυπο Τύπο, σε βιβλία αλλά ακόμη και σε ξένα κείμενα!
Η Οδός είναι πολύ εύκολη να βρεθεί. Οδικώς ή με τα πόδια, είναι περίπου η ίδια η διαδρομή.
Αν π.χ. είναι κάποιος στην Καμάρα και θέλει να πάει προς τα εκεί, απλά ανεβαίνει τέρμα πάνω την Εθνική Αμύνης, συνεχίζει προς τον Άγ. Δημήτριο (νοσοκομείο) και στην συνέχεια, στρίβει δεξιά στην Ακροπόλεως. Εκεί, μετά από 200 μέτρα περίπου, ο δρόμος χωρίζει (πάνω και κάτω). Πηγαίνει προς τα πάνω και στα 20 μέτρα υπάρχει μία στάση λεωφορείου όπου ακριβώς από πίσω της είναι το στενάκι της οδού Μαύρης Πέτρας (να σημειωθεί εδώ ότι παλαιότερα δεν υπήρχε εκεί η στάση του λεωφορείου…).
Προσωπικά, μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση του στενάκι αυτό! Είναι πλακώστρωτο (όπως οι περισσότεροι δρόμοι στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης), με πολύ στενά περάσματα που με το ζόρι φτάνει τα 2,5-3 μέτρα άνοιγμα. Αριστερά και δεξία υπάρχουν κανονικά σπίτια, παράθυρα και είσοδοι των σπιτιών. Το στενάκι δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 50 μέτρα συνολικού μήκους (συνυπολογίζοντας τα μικρά στενάκια που σχηματίζει στο πέρας του). Στα θετικά είναι η υπέροχη θέα που έχει κανείς καθώς από μερικά συγκεκριμένα σημεία του, απλώνεται στα πόδια του όλη η πόλη…
Σύμφωνα με το θρύλο (που είχα ακούσει από κάποιον…), εμφανίζεται όπως αναφέρατε παραπάνω μία “πύλη” που οδηγεί προς άγνωστη κατεύθυνση. Η Πύλη αυτή εμφανίζεται ανά 3εις μέρες (από ό,τι θυμάμαι), από τις 00:00 έως τις 00:15 και μετά εξαφανίζεται.
- Οι «κήποι του Πασά» στην Ανω Πόλη.
Αινιγματικές νανόμορφες κατασκευές που θεωρούνται από κάποιους ως «ενεργειακά φορτισμένος τόπος».
Το μέρος αυτό ήταν το ησυχαστήριο του Σειφουλάχ Πασά και των Οθωμανών Τεκτόνων που ανήκαν στον στενό του κύκλο, ο οποίος έκτισε εκεί ένα περίεργο σύμπλεγμα πέτρινων κατασκευών, γεμάτων μυστικιστικά σύμβολα. Μεγάλο μέρος αυτού του περίεργου συμπλέγματος αποτελείται από πέτρες που σχηματίστηκαν από την πτώση κεραυνών στην άμμο, και είναι άγνωστο πώς ή από πού μεταφέρθηκαν εκεί. Το μέρος αυτό θεωρείται ενεργειακός τόπος, με διάφορες ανεξήγητες αναφορές για διάθεση ευφορίας ή χρονικά κενά, ενώ οι οπαδοί της ιερής γεωγραφίας το θεωρούν κομβικό γεωμαγνητικό σημείο.
Τα περίεργα σύμβολα στον τοίχο καθώς και η στοά που δεν οδηγεί πουθενά, κινούν τις υποψίες πως πρόκειται για έναν τόπο συνεύρεσης των οθωμανών τεκτόνων της Θεσσαλονίκης. Και ίσως πολλά να συνέβαιναν εκεί, με την κάλυψη του ότι «πρόκειται απλώς για κήπους»… Φήμες επίσης λένε πως οι Κήποι του Πασά παλιότερα αποτελούσαν το τέλος των κατακομβών της Θεσσαλονίκης, έξω από τα όρια της πόλης, που χάραζαν κάποτε τα κάστρα.
Στους κατοίκους αλλά και στους επισκέπτες της Θεσσαλονίκης είναι άγνωστη η μεταφυσική τους σημασία.. Υπάρχουν ιστορίες με έντονο το μεταφυσικό στοιχείο, δεδομένου πως οι κήποι βρίσκονται κοντά σε πολλά παλιά και νεώτερα νεκροταφεία.
Δυστυχώς σήμερα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σχηματίσουμε μια εικόνα για το πως πρέπει να ήταν οι Κήποι του Πασά όταν χτίστηκαν. Και αυτό γιατί η φθορά τους είναι πολύ μεγάλη σε βαθμό που να αλλοιώνει το αρχικό σχέδιο.
Αυτή είναι λοιπόν η Θεσσαλονίκη όπως τη βλέπουμε κάτω από το πρίσμα των τρομακτικών θρύλων και παραδόσεων. Αν βρήκατε ενδιαφέροντα τα μέρη που παρουσιάστηκαν εδώ, τότε την επόμενη φορά που θα την επισκεφτείτε, κανονίστε ώστε να τα απολαύσετε από κοντά. Κατά προτίμηση στο φως της ημέρας, διότι ποτέ δεν μπορεί να είναι σίγουρος κανείς…
Σχόλια